ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ Ν’ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΟΡΘΙΟ
ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ
“Παρ’ όλα όσα υποφέρει, ο λαός μας έχει αντοχές”. “Θα σώσουμε την Ελλάδα με τις μεταρρυθμίσεις μας”. “Ή θ’ αλλάξουμε ή θα βουλιάξουμε”. “Θα κάνουμε διάλογο και διαβούλευση για τα μέτρα που προτείνουμε”. “Η επιμήκυνση του χρέους από τους δανειστές μας δεν σημαίνει χαλάρωση της οικονομικής πολιτικής μας”.
Αυτά είναι μερικά από τα πιο αγαπημένα λόγια τους. Όμως κανείς πια δεν παίρνει στα σοβαρά ούτε τους κακούς ηθοποιούς που μας κυβερνούν, ούτε τις ατάκες του ρόλου που έχουν διαλέξει να παίζουν! Ξεκίνησαν πριν ένα χρόνο την θεατρική τους παράσταση με τα ελλείμματα της υπερχρεωμένης οικονομίας που τάχα αγνοούσαν. Μετά μας τρομοκράτησαν όσο μπορούσαν με το μπαμπούλα της χρεοκοπίας της χώρας. Από τότε άρχισαν να υπογράφουν τα απανωτά “μνημόνια”, να ισοπεδώνουν μισθούς, επιδόματα, συντάξεις, εφάπαξ, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Και να δεις τι μας φυλάνε για μετά…
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ Σ’ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ
Έκαναν πράξη τα πιο τρελά όνειρα των εργοδοτών, των φοροφυγάδων, των πολυεθνικών και των κάθε λογής κερδοσκόπων. Κουκούλωσαν με παρθενορραφή όλα τα σκάνδαλα της πολιτικής διαφθοράς τους. Στέρησαν την εκπαίδευση, το κοινωνικό κράτος και το σύστημα υγείας σε όσους δεν έχουν να πληρώνουν από την τσέπη τους. Καταδίκασαν χιλιάδες ανθρώπους στην εσχάτη ποινή της ανεργίας, της ακρίβειας, της φτώχειας και της απόγνωσης. Σπρώχνουν σε συνεχείς απεργίες όλες τις κατηγορίες εργαζομένων, αγροτών και επαγγελματιών που αντιστέκονται στο φτηνό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στην απληστία των ιδιωτικών συμφερόντων. Ξεφτίλισαν την έννοια της δημοκρατίας με τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματά τους, τους φοβερούς αντισυνταγματικούς νόμους που ψηφίζουν γιατί “έτσι θέλουν”, με τη προπαγάνδα από τα παπαγαλάκια της τηλεόρασης, με την αστυνομική βία ενάντια στους διαδηλωτές που διαμαρτύρονται. Και μας βάζουν να ξεσπάμε την οργή μας πάνω στους αλλοδαπούς μετανάστες, που οι έμποροι της εκμετάλλευσης στοιβάζουν καθημερινά ανενόχλητοι στις γειτονιές της Αθήνας.
Τους τελευταίους μήνες καμαρώνουν κιόλας γιατί δήθεν ο λαός δεν τους μαύρισε όσο θα άξιζαν στις δημοτικές εκλογές και επομένως “δικαίωσε” τις επιλογές τους. Σ’ αυτό το ηθικό και οικονομικό χάλι βρισκόμαστε!
ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
Όμως εμείς έχουμε κι άλλη μια έγνοια: Πόσα ακόμη θα καταφέρουν να καταστρέψουν πριν τους διώξουμε απ’ την εξουσία; Ποιες πολιτικές, κοινωνικές και συνδικαλιστικές συμμαχίες μπορούν να φρενάρουν τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και να ξαναφέρουν την ισορροπία στη ζωή μας; Πώς θ’ αντισταθούμε αποτελεσματικά στο τσουνάμι της πιο συντηρητικής και δουλοπρεπούς πολιτικής που γνώρισε ποτέ η χώρα μας; Πώς θα ενώσουμε τον κόσμο που πλήττεται σ’ ένα κοινό μέτωπο εναντίον αυτής της πολιτικής; Αυτά είναι τα δικά μας καυτά ερωτήματα.
Χρειάζεται ψυχραιμία και οργάνωση. Χρειάζεται να δράσουμε πρώτοι σύμφωνα με τα δικά μας συμφέροντα ως μισθωτοί και συνταξιούχοι κι όχι να περιμένουμε μοιρολατρικά το επόμενο χτύπημα σε βάρος μας. Αν τους αφήσουμε έτσι θα τα ρημάξουν όλα. Πρέπει τους πιέζουμε κάθε μέρα περισσότερο από όσο μας πιέζουν εκείνοι.
Η Γραμματεία της «Αλλέστα»
Αλλέστα 