Προς το Δ.Σ.
του Συλλόγου Συνταξιούχων
Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος
Δραγατσανίου 8
Αθήνα
Αθήνα, 10.2.2012
Συνάδελφοι
Με έκπληξη και αγανάκτηση πληροφορήθηκα ότι η Λέσχη σίτισης του Συλλόγου των εν ενεργεία συναδέλφων (Ακαδημίας 60) εξεμέτρησε το ζειν, με άλλα λόγια έκλεισε. Η Λέσχη με τη μακρά ιστορία, που άντεξε τη λαίλαπα της Κατοχής και έσωσε πάρα πολλούς συναδέλφους τα δύσκολα εκείνα χρόνια.
Κάποιοι λοιπόν «συνάδελφοι» (και οι της Διοίκησης ως συνάδελφοι θα έπρεπε να λογίζονται), ελαφρά τη καρδία και χωρίς αιδώ, κατάφεραν να της κατεβάσουν τα ρολά.
Νέοι καιροί, νέα ήθη· όπου η ηθική, η αλληλεγγύη δεν έχουν θέση αλλά μόνο το χρήμα και το κέρδος.
Ως συνταξιούχος θα ήθελα να πληροφορηθώ:
– Γιατί επιτέλους έκλεισε η Λέσχη;
– Ποιοι «συνάδελφοι» –ονομαστικά– υπέγραψαν και ψήφισαν την καταδίκη της; (Έτσι για να μείνει το όνομά τους στα μαύρα κατάστιχα της ιστορίας της Εθνικής Τράπεζας.)
– Ο Σύλλογός μας – των συνταξιούχων – σε τι ενέργειες και συνεννοήσεις κατέληξε για την επαναλειτουργία της;
Πολύ θα ήθελα, εκφράζοντας την επιθυμία αλλά και την απαίτηση πολλών άλλων συναδέλφων, μια σαφή και θαρραλέα απάντηση των υπευθύνων.
Τουλάχιστον για να μάθουμε αν μαζί με το ήθος έχει χαθεί και το θάρρος.
Σας ευχαριστώ,
Λεφτέρης Μονοκρούσος
Αλλέστα 
Κρίμα, λυπάμαι πολύ κι εγώ , γιατί αν και μένω στη Θεσσαλονίκη μακάριζα τους συναδέλφους που είχαν αυτή τη δυνατότητα.
Απαραδεκτη, Ακατανοήτη, Ανυπόστατη, Ανηκουστη, Ανοήτη και Αναίσχυντη η απόφαση και η εφαρμογή τέτοιας απόφασης ειδικά τις σημερηνές μέρες, ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΑΝΚΛΗΘΗΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ