Του Αλέκου Καλύβη*
«Η ΑΥΓΗ»
Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/02/2012
Ο κόσμος της εργασίας και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα συμμετείχαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες μπροστά στη Βουλή και σε όλες τις πόλεις της χώρας, όταν ψηφιζόταν το 2ο Μνημόνιο, και δημιούργησαν μια τεράστια ασφυκτική πίεση στο δικομματικό σύστημα που δέχτηκε τεράστιο πλήγμα.
Ο λαϊκός παράγοντας καταγράφεται ως η πιο αποφασιστική παράμετρος για θετικές κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις.
Το λαϊκό κίνημα δεν κατάφερε, φυσικά, να ανατρέψει τις κυβερνητικές πολιτικές. Όμως είχε επιμέρους νίκες και μια από αυτές είναι η αναδίπλωση της κυβέρνησης στο θέμα των χαρατσιών. Κυρίως όμως κατάφερε να καταδικαστεί η αντεργατική κυβερνητική πολιτική στη συνείδηση της πλειοψηφίας του λαού και να αποδιαρθρωθεί το δικομματικό πολιτικό σύστημα. Ο κ. Παπανδρέου αναγκάστηκε να παραιτηθεί, ενώ η κυβέρνηση Παπαδήμου «ξεφούσκωσε» σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Το πολιτικό σύστημα έχει αποδυναμωθεί σε τέτοιο βαθμό που οι διάφοροι παράγοντές του συνιστούν ανοιχτά και προκλητικά την αποφυγή των άμεσων εκλογών. Το πιο πιθανό είναι να μην τις αποφύγουν, αλλά θα κάνουν το παν για να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Η μετάθεση για το Μάιο της παρακράτησης της νομοθετημένης μείωσης των συντάξεων, ώστε πρώτα να ψηφίσει ο κόσμος και μετά να τσεκουρωθεί με τις μειώσεις, πέραν του εμπαιγμού που κρύβει, δείχνει ότι μάλλον κλειδώνει η ημερομηνία των εκλογών μέσα στον Απρίλιο.
Ανεξάρτητα πάντως από το χρόνο των εκλογών, το κίνημα πρέπει να συνεχίσει με κάθε τρόπο τον αγώνα του. Δεν πρέπει να αφήσει σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση, ενώ χρειάζεται να ακυρώσει τα σχέδια όσων προσδοκούν ότι οι εκλογές θα μετατραπούν σε διαδικασία εκτόνωσης των αγώνων είτε προεκλογικά είτε κυρίως μετεκλογικά.
Να ακυρώσουμε τους εκβιασμούς και την κινδυνολογία
Η αριστερά πρέπει να προετοιμαστεί, διότι το επόμενο διάστημα θα είναι μια περίοδος απίστευτης υποκρισίας, αποπροσανατολισμού, καταστροφολογίας και αντιστροφής της πραγματικότητας.
Ήδη μια συμφωνία που δένει για δεκαετίες τη χώρα στα συμφέροντα των τοκογλύφων, που οδηγεί σε φαύλο κύκλο απίστευτης υπερχρέωσης, που προωθεί τη χρεοκοπία με όρους των δανειστών, που δρομολογεί την εκποίηση του δημόσιου πλούτου και καταστρέφει την κοινωνία μέσω της διαρκούς λιτότητας και φτωχοποίησης, ενώ ακυρώνει κάθε έννοια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, παρουσιάζεται ανενδοίαστα ως σωτήριο δώρο.
Παράλληλα, χρειάζεται να καταδικαστεί η συστηματική προσπάθεια διάχυσης των ευθυνών σε όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος. Ο δικομματισμός που έφερε τη χώρα σ’ αυτή την εξαιρετικά δυσμενή θέση δεν μπορεί να αποσείσει τις ευθύνες του. Και τα δύο κόμματα είναι αποκλειστικά συνυπεύθυνα και συνένοχα για το παρελθόν, αλλά και για τις τωρινές επιλογές τους.
Επιπλέον χρειάζεται να καταπολεμηθεί η προσπάθεια να μετατραπεί η δεδομένη αρνητική στάση των πολιτών στον δικομματισμό σε μη πολιτική ψήφο. Τους συμφέρει η αποχή ή το λευκό και το άκυρο στις εκλογές από μια θετική ψήφο στην αριστερά, διότι μ’ αυτό τον τρόπο διασώζουν τα ποσοστά και τις έδρες τους.
Η δημιουργία αναχωμάτων που θα επιδιώξουν να πάρουν μια ψήφο διαμαρτυρίας και στη συνέχεια θα αθροισθούν στο δικομματισμό για να δημιουργηθεί η νέα κυβέρνηση του Μνημονίου είναι πρακτική που επίσης πρέπει να αποκαλυφθεί.
ΣΥΡΙΖΑ: Δύναμη ανατροπής και πραγματικής αλλαγής
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη κατοχυρωθεί στην ελληνική κοινωνία ως η δύναμη που προωθεί την ενότητα όλης της αριστεράς που συμβάλλει καθοριστικά στους αγώνες του λαού και έχει ριζοσπαστικό και κρουστικό αντιπολιτευτικό λόγο. Για να μπορέσει όμως να πείσει ευρύτερα ακροατήρια πρέπει να ενισχύσει την εικόνα ενός πολιτικού σχηματισμού που έχει την ικανότητα διακυβέρνησης, έχει ικανά στελέχη και διαθέτει πειστική και σαφή εναλλακτική πρόταση.
Πάνω σ’ αυτό το ζήτημα η αντιπαράθεση θα είναι αμείλικτη. Ο δικομματισμός και ευρύτερα το αστικό πολιτικό σύστημα έχει δείξει τις προθέσεις του να καταγράψει τον ΣΥΡΙΖΑ σαν δύναμη ανεύθυνη, που την ενδιαφέρει να κάνει φασαρία και να προκαλεί χάος και αντιπαραβάλλει τη Δημοκρατική Αριστερά, που την παρουσιάζει μάλιστα ως τη δήθεν υπεύθυνη αριστερά.
Φυσικά όλοι γνωρίζουμε ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι όπως τα παρουσιάζουν, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κλιμάκωση αυτής της επίθεσης. Με αυτοπεποίθηση πρέπει να δίνουμε καθημερινά το πραγματικό στίγμα του χώρου μας σαν δύναμης που είναι μέσα στους αγώνες, που είναι ο πιο σημαντικός πολέμιος των Μνημονίων και του νεοφιλελευθερισμού, που διαθέτει ταυτόχρονα πολιτικό σχέδιο επιβίωσης της κοινωνίας στην κρίση και ανόρθωσης της χώρας, που έχει πρόγραμμα και όραμα για μια αναγεννημένη Ελλάδα σε μια ριζικά διαφορετική Ευρώπη.
Η υπευθυνότητα για μια αριστερή δύναμη δεν βρίσκεται στην προσαρμογή της στις ανάγκες του συστήματος και στη διατύπωση ενός συμβιβαστικού και θολού λόγου που δεν ενοχλεί κανέναν, αλλά στην επιμονή της σε ένα σαφή ριζοσπαστικό λόγο, στην επιδίωξη ανατροπής αυτού του σάπιου πολιτικού και κοινωνικού συστήματος και στην εφαρμογή της εναλλακτικής της πρότασης.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη να ενεργοποιηθούν όλες οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα μέλη και οι φίλοι του σε έναν μεγάλο αγώνα για να φτάσει η φωνή του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε σπίτι, σε κάθε πολίτη. Να περάσουμε μαζικά και αποφασιστικά το μήνυμα ότι υπάρχει λύση και είναι αριστερά.
* Ο Αλέκος Καλύβης είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ. και συνταξιούχος της Εθνικής Τράπεζας.
Αλλέστα 