ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
4 Απριλίου 2012
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Θεού θέλοντος και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επιτρέποντος, σ’ έναν περίπου μήνα από τώρα είναι πιθανόν – όπως τουλάχιστον λένε όλα τα δελτία ειδήσεων – να έχουμε βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Πρέπει να είμαστε πολύ χαρούμενοι γιατί επιτέλους θα μπορέσουμε με την ψήφο μας να ανταμείψουμε όπως τους αξίζει εκείνους τους πολιτικούς που με πόνο ψυχής «έσωσαν την πατρίδα μας από τη χρεοκοπία» και διέσωσαν την εθνική μας αξιοπρέπεια. Παράλληλα, θα τιμωρήσουμε όπως τους αξίζει όσους μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι, μας εξαθλίωσαν οικονομικά και μας ταπείνωσαν κοινωνικά. Την ανταμοιβή αλλά και την τιμωρία τους έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να τα κάνουμε ταυτόχρονα: δύο στη συσκευασία του ενός.
Για όσα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, ευχαριστούμε και ορισμένους άλλους κυρίους. Π.χ. αυτούς που αναγκάστηκαν με βαριά καρδιά να μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις μας, να καταργήσουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, να μας απολύσουν από τις δουλειές μας, να αφανίσουν τα δημόσια πανεπιστήμια και νοσοκομεία, να ακριβύνουν τα φάρμακα και να κουρέψουν τα αποθεματικά των ταμείων μας γιατί έπρεπε με κάποιο τρόπο «να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά και να τονώσουν τη ρευστότητα» των εντολέων τους. Πώς δηλαδή θα πάει μπροστά αυτή η χώρα αν δεν κάνουμε όλοι μαζί τις θυσίες που χρειάζονται; από τη μια οι Τραπεζίτες, οι Βιομήχανοι, οι Εφοπλιστές! οι Εργολάβοι μεγάλων έργωv- οι Ιδιοκτήτες ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών και από την άλλη ο λαός – μοίρα κοινή!
Εύγε στους «μετριοπαθείς» συνδικαλιστές που μας χόρτασαν με παχιά λόγια καταγγελίας αλλά που προσέχουν κιόλας να μη στεναχωρούν τους εργοδότες μας, μήπως χάσουμε όσα μας έχουν απομείνει. Μπράβο και στη συνδικαλιστική παράταξη που μας καλεί να… ΠΑΜΕ στο δικό της μονόδρομο για να κερδίσουμε το δίκιο μας με ξεχωριστές συγκεντρώσεις, πορείες και συνθήματα, μακριά από τους υπόλοιπους χολεριασμένους εργαζόμενους και συνταξιούχους. Φαίνεται πως γι’ αυτούς η Ενότητα έπαψε να είναι Δύναμη. Πως «όποιος δεν ταυτίζεται απόλυτα μαζί τους, είναι εναντίον τους»!
Αντιθέτως βλέπουμε τα κόμματα του μνημονίου, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να έχουν ήδη σχηματίσει ένα γερό μέτωπο που αντικατέστησε επιτυχώς τον προηγούμενο παρωχημένο δικομματισμό με τον σύγχρονο «αυτοδύναμο μονοκομματισμό». Δεν έχει τόση σημασία αν γκρινιάζουν λίγο για το βρόμικο παρελθόν ο ένας του άλλου. Το σημαντικό είναι ότι και οι δύο έχουν το ίδιο ακριβώς καθαρό όραμα για το μέλλον. Μαθαίνω ότι από τον Ιούνιο, αμέσως μετά τις εκλογές και για τα επόμενα 20-30 χρόνια, θα αρχίσουν να δείχνουν και σ’ εμάς τους υπόλοιπους αυτό το εκτυφλωτικό τους όραμα.
Κι εμείς τι θα κάνουμε για όλα αυτά, συνάδελφοι; Εγώ λέω να πούμε σε όσους πρέπει «ευχαριστούμε, καλοί μας άνθρωποι» και μετά να τους στείλουμε στον αγύριστο!
Μάκης Βλασσόπουλος
Αλλέστα 