του Μάκη Βλασσόπουλου
Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 δεν κρίνεται το ψεύτικο δίλημμα ευρώ ή δραχμή ούτε καν το τρομοκρατικό δίλημμα Μνημόνιο ή Χρεοκοπία. Γιατί το κατάπτυστο Μνημόνιο = Χρεοκοπία. Δεν θα έλθουν αύριο το πρωί οι Μπολσεβίκοι για να μας δημεύσουν τα σπίτια και τις καταθέσεις. Τα σπίτια και τις καταθέσεις θα μας τα δημεύσουν «με το νόμο» συντόμως οι αχόρταγες Τράπεζες. Αυτό που πραγματικά κρίνεται σήμερα είναι το δίλημμα μικρή Ελπίδα ή απέραντη Απελπισία; Θα ψηφίσουμε για μια δύσκολη (όπως την κατάντησαν) Ζωή ή για ένα 100% βέβαιο (που έρχεται) Θάνατο! Εμείς ψηφίζουμε ελπίδα!
Από τη μια μεριά ξέρουμε ότι υπάρχει το σχέδιο των Γερμανών και των ντόπιων υπηρετών τους (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΕΒ) να εξαθλιώσουν οικονομικά το λαό μας, να υποδουλώσουν τους εργαζόμενους και να τσακίσουν το ηθικό μας με τελικό σκοπό να μας κάνουν γκαρσόνια στο ρεστωράν Ευρώπη και να κλέψουν έναντι πινακίου φακής την περιουσία και τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Οι συνεταίροι τους «Έλληνες» εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και οι τζογαδόροι τρίβουν τα χέρια τους με τις καινούργιες μπίζνες που περιμένουν. Αυτοί δεν αγαπούν την Ελλάδα. Αυτοί δεν νοιάζονται για παιδεία, υγεία, εργασία! Αυτοί είναι που άνοιξαν τα σύνορα για να μπουν χωρίς έλεγχο τα φτηνά εργατικά χέρια των μεταναστών. Αυτοί είναι που προσλαμβάνουν υπαλλήλους με 4ωρες αποδοχές για να δουλεύουν 12ωρα μεροκάματα δούλων. Αυτοί είναι που κλείνουν τα νοσοκομεία και τα σχολεία για να ωφελήσουν τις αντίστοιχες κερδοσκοπικές ιδιωτικές επιχειρήσεις τους. Αυτοί είναι που δημιούργησαν τη μεγάλη διαφθορά στα στελέχη του δημόσιου τομέα για να τους λαδώνουν και να ψηφίζουν τους νόμους με τις φοροαπαλλαγές που τους συμφέρουν. Αυτοί αγαπούν μόνο το δικό τους εύκολο χρήμα που έβγαλαν χωρίς κόπο με τη δική μας σκληρή εκμετάλλευση.
Από την άλλη μεριά υπάρχει η ελπίδα να σταματήσουμε – με πολύ μεγάλη δυσκολία – τον κατήφορο της χρεοκοπίας και να ανακουφίσουμε προσωρινά όλους τους τίμιους ανθρώπους που θέλουν να ζουν με αξιοπρέπεια. Να μην τους αποτελειώσουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με νέα φρικτά οικονομικά χτυπήματα. Έτσι θα μπορούμε να πάρουμε ανάσα και να προχωρήσουμε ενωμένοι στα επόμενα βήματα. Αν ψηφίσουμε και ανεχθούμε το μνημόνιο θα ολοκληρωθεί η καταστροφή μας. Αν το απορρίψουμε ίσως ξεκινήσει μια καινούργια μέρα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο· όμως δεν μας φοβίζει πια η μαύρη κινδυνολογία. Όπως λέει κι ο ποιητής «η πιο σκοτεινή στιγμή της νύχτας είναι λίγο πριν απ’ το ξημέρωμα…»
Οι ξένοι αφέντες και οι ντόπιοι συνεργάτες τους υποτίμησαν πολλές φορές την αντίσταση του λαού μας. Είναι τραγική ειρωνεία ότι οι «νεοφιλελεύθεροι» δυνάστες που σχεδίαζαν να επιβάλουν μια βάρβαρη και ακραία δεξιά πολιτική σε βάρος μας πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο: να συσπειρώσουν δεξιούς, κεντρώους και πολλούς άλλους πολίτες γύρω από μια ξεκάθαρη και ρεαλιστική αριστερή απάντηση στα σχέδιά τους.
Αθήνα, 4 Ιουνίου 2012