Aλλέστα
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
Αθήνα, 25.6.2012
Από τη σκοπιά του Εργατικού Κινήματος:
«νέες» συνθήκες, νέα καθήκοντα
1. Ως πρόλογο και συνοπτικό σχολιασμό των κοινοβουλευτικών εξελίξεων στη χώρα μας:
α) «αν ξυπνήσεις, μονομιάς θά ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς…», μας έλεγε ο δάσκαλος Βάρναλης.
Όσα διαδραματίστηκαν στη χώρα μας τους πρόσφατους 2,5 μήνες και ειδικά στις εκλογές της 6/5 και της 17/6, επιβεβαιώνουν την πρόβλεψη του Βάρναλη: Ήταν αρκετή η «κίνηση» του μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας, γυρίζοντας την πλάτη της στον 40χρονο δικομματισμό, για να πέσουν οι μάσκες, δείχνοντας ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός»!
β) Ως προς το μετεκλογικό σκηνικό:
Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στη θέληση και τις ανάγκες του ελληνικού λαού αφ’ ενός και τη «νέα» 3κομματική Κυβέρνηση αφ’ ετέρου. Η 3κέφαλη Κυβέρνηση, αυτή που οικοδομήθηκε στη βάση «του φόβου ότι» – τάχα – «η Ελλάδα θα αποβληθεί από το ευρώ, αν ερχόταν πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ» στέκεται… δειλή, μοιραία κι άβουλη αντάμα, προσμένοντας ίσως κάποιο θάμα!!!
Η μνημονιακή πολιτική και της «νέας» Κυβέρνησης αποτελεί την αντικειμενική και μόνιμη αιτία της έμπρακτης αμφισβήτησης και αντιπαράθεσης κι από το Εργατικό Κίνημα.
2) Τι προτείνουμε σ’ αυτές τις συνθήκες:
α. Ένα πρώτο βήμα, ως απόδειξη ότι «ακούμε» τις ανάγκες και τη θέληση των συναδέλφων είναι:
– αφ’ ενός η συγκρότηση, τώρα, αντιπροσωπευτικού, αναλογικού Προεδρείου στο Δ.Σ. μας, με ΟΛΑ τα ψηφοδέλτια.
– Παράλληλα, αφ’ ετέρου, να διαμορφωθεί ένα αξιόπιστο, διεκδικητικό πρόγραμμα δράσης, με άξονες:
- Ι. την υπεράσπιση του ΤΥΠΕΤ, του Επικουρικού και ευρύτερα της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης,
- ΙΙ. τη θεσμοθέτηση του «Δικτύου Αλληλεγγύης»,
- ΙΙΙ. τη διεκδίκηση ΔΙΚΑΙΗΣ ρύθμισης για τους υπερχρεωμένους συναδέλφους,
- ΙV. την ουσιαστική διεύρυνση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», τόσο στην Αττική όσο και στη Θεσσαλονίκη.
- V. τη διεκδίκηση ΙΣΟΤΙΜΙΑΣ της ψήφου στο ΤΥΠΕΤ (δικαίωμα ψήφου και εκλογής και για τους/τις συνταξιούχους και απλή αναλογική και εκτός Αττικής).
- VΙ. τη συμβολή μας στη διαμόρφωση κινήματος για «κούρεμα» των υποχρεώσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
β. Με βάση το πλαίσιο αυτό να επιδιώξουμε άμεσα, χωρίς αναβολές, κοινή σύσκεψη με τα Προεδρεία των Δ.Σ. των εν ενεργεία συναδέλφων της Εθνικής.
Η επίθεση που δέχονται, με τα γνωστά σχέδια της Εργοδοσίας, είναι και δικό μας πρόβλημα.
Έχοντας ως προτεραιότητα στρατηγικής επιλογής την κοινή δράση με τους εν ενεργεία συναδέλφους της Εθνικής γύρω από κοινούς στόχους, να σχεδιάσουμε από κοινού τη διαμόρφωση ενός σταθερού, διεκδικητικού μετώπου από τους εν ενεργεία και συνταξιούχους.
Κοινοί στόχοι προτείνονται:
— Η απόκρουση των εργοδοτικών σχεδίων για μείωση αποδοχών.
— Η αποτελεσματική υπεράσπιση του Επικουρικού και του ΤΥΠΕΤ.
γ. Τρίτη άμεση πρόταση είναι η ακόλουθη:
Η κωδικοποίηση των βασικών πληγμάτων που έχει υποστεί η Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, ο τομέας των εργασιακών σχέσεων, το επίπεδο των μισθών και των συντάξεων, το «κούρεμα» των διαθεσίμων των Ασφαλιστικών Ταμείων, η δίκαιη φορολογία και κυρίως η Απασχόληση, καθώς η ανεργία «γυρίζει» στα επίπεδα του 1950!
Η «κωδικοποίηση» αυτή να περιληφθεί στο επόμενο τεύχος του «Μεταξύ μας», ταυτόχρονα όμως να συνιστά σαφή ρότα και για τη δράση του Συλλόγου μας.
Είναι γενική διαπίστωση ότι:
επιβάλλεται ο απεγκλωβισμός της χώρας μας από τα δεσμά των μνημονιακών, δηλαδή των δεξιών νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Πολιτικών που οδηγούν σε ΑΔΙΕΞΟΔΑ, τόσο στο οικονομικό, στο κοινωνικό, στο πολιτιστικό, στο αναπτυξιακό και πολιτικό πλαίσιο.
δ. Αναπτύσσοντας αξιόπιστη, διεκδικητική δράση ως προς τα παραπάνω προβλήματα επιβάλλεται – εκ των πραγμάτων – η δράση μας ν’ αποκτά και πολιτικά (όχι κομματικά) χαρακτηριστικά.
Να συμβάλει δηλαδή στη διαμόρφωση γενικότερου Κινήματος, με στόχο την ανατροπή της αντεργατικής και αδιέξοδης μνημονιακής πολιτικής.
Συνδικαλιστικό ΔΗΓΜΑ: η πλειοψηφία του Προεδρείου υπερψήφισε(!) τα αντεργατικά-μνημονιακά πεπραγμένα (και) της θητείας Ράπανου-Ταμβακάκη στη Γενική Συνέλευση των Μετόχων της ΕΤΕ (στις 28.6.2012).
Η Γραμματεία της «Αλλέστα»
ΥΓ.: Σωστή και επίκαιρη η λαϊκή έκφραση: «Οι βιολιτζήδες άλλαξαν, αλλά ο χαβάς είναι ίδιος».
Αλλέστα 