«Η ΑΥΓΗ», 12.4.2013
Η τρόικα πιέζει να πουληθούν τον Σεπτέμβριο η Εθνική και η Eurobank, εάν δεν βρεθούν ιδιωτικά κεφάλαια να συμμετάσχουν κατά 10% στην ανακεφαλαιοποίηση. Ωστόσο και οι δύο τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται με χρήματα που δανείστηκε και θα ξεχρεώσει το Ελληνικό Δημόσιο. Η πιθανή πώληση των τραπεζών (και μάλιστα σε συνθήκες χρεωκοπίας της ελληνικής οικονομίας και συρρίκνωσης των τραπεζών του ευρωπαϊκού Νότου) είναι σίγουρο ότι θα καταστήσει ακόμα δυσμενέστερη τη θέση της χώρας.
Η Εθνική Τράπεζα δεν είναι μια από τις πολλές ελληνικές τράπεζες. Είναι η μεγαλύτερη τράπεζα, τελεί υπό δημόσιο έλεγχο και η πορεία της είναι συνυφασμένη με την εθνική-κρατική υπόσταση της χώρας. Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν εκεί ενυπόθηκα δάνεια, εκατομμύρια νοικοκυριά έχουν δάνεια και καταθέσεις, πολλά ασφαλιστικά ταμεία έχουν μετοχές και καταθέσεις. Όποιος ελέγξει την τράπεζα, θα έχει τη δυνατότητα να ελέγξει το σύνολο της οικονομικής ζωής της χώρας, με αυτονόητες δυνατότητες παρέμβασης στην πολιτική ζωή. Γι’ αυτό η ιδιωτικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας, και μάλιστα η πώλησή της σε ξένο όμιλο, αποτελεί πλήγμα για τη χώρα επί του συμβολικού, αλλά και επί του πραγματικού. Είναι πελώριες οι πολιτικές ευθύνες για την κυβέρνηση, που παρακολουθεί απαθώς να περνάει η τράπεζα σε ξένα χέρια.
Επιβάλλεται ενημέρωση της κοινής γνώμης, έμπνευση και κινητοποίηση ώστε η τράπεζα να σωθεί. Σχέδιο και εγγυήσεις για να συμμετάσχουν οι πολίτες στην ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας. Η Εθνική δεν είναι ΟΠΑΠ, που κι αυτός, βεβαίως, δεν πρέπει να ξεπουληθεί. Η Εθνική μπορεί να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο, αρκεί να σημάνει ο συναγερμός μιας εθνικής – κοινωνικής προσπάθειας και η σωτηρία της να τεθεί στο επίκεντρο πολιτικής διαπραγμάτευσης. Η σωτηρία της Εθνικής Τράπεζας προϋποθέτει πολιτική βούληση. Προϋποθέτει επίσης διοίκηση απαλλαγμένη από τις δουλείες των πελατειακών εξυπηρετήσεων, αξιοκρατικά εκλεγμένη και με διαρκή κοινωνικό έλεγχο.
Για το μέλλον της Εθνικής Τράπεζας έχουν λόγο όλοι οι Έλληνες, είτε με την ιδιότητα του καταθέτη, είτε με την ιδιότητα του δανειολήπτη, είτε με την ιδιότητα του μετόχου, είτε με την ιδιότητα του συνταξιούχου, είτε ως πολίτες. Θα περιμέναμε ο πρωθυπουργός, ο οποίος σε άλλες περιπτώσεις συμπεριφέρεται ως κουτσαβάκης, να δώσει εξηγήσεις στη Βουλή και να δεσμευτεί για την προστασία της Εθνικής Τράπεζας, και όχι να κρύβεται φοβούμενος το αντίκρισμα των μοιραίων επιλογών του, που ρίχνουν απειλητικά σκιές πάνω στις καταθέσεις. Άλλωστε σήμερα στο Eurogroup συζητούν το θέμα των καταθέσεων στην Ευρωζώνη με μέτρα «τύπου Κύπρου»…
Η διάσωση των τραπεζών, ιδιαίτερα της Εθνικής, δεν είναι στιγμιαία υπόθεση, ούτε μπορεί να είναι αποτέλεσμα αποφάσεων πανικού ή αδιαφορίας. Είναι επιλογή για την ανάκαμψη της χώρας. Η εγκατάλειψη της λιτότητας είναι αναγκαία γιατί, εκτός των άλλων, ρίχνει τις τράπεζες, όπως και τα ασφαλιστικά ταμεία, στα βράχια της ύφεσης. Τις σμπαραλιάζει!