1. Η γενίκευση περιέχει μια σοβαρή αντίφαση, γιατί βάζει στο ίδιο τσουβάλι δίκαιους και άδικους. Για το λόγο αυτό στη λέξη βάζω αστεράκια.
2. Τα γεγονότα: στο 2005 ή 2006, ένας καλός συνάδελφος και παλαιός Διευθυντής μου στη Νεάπολη Κρήτης (1968-1973), Χανιώτης στην καταγωγή, που είχε ενταχθεί στον ΕΛΑΣ, σε μονάδα μάλιστα με έδρα το Μεραμπέλλο, με παρακάλεσε το εξής:
«να φροντίσω για τη δικαστική διεκδίκηση της – γνωστής – αποκατάστασης των Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, ασκώντας δικαστική αγωγή «.
Πρόκειται για ένα πρόβλημα, που είχε δημιουργήσει η Κυβέρνηση Ν.Δ. Μητσοτάκη (1989-2003), καταργώντας μια σχετική ρύθμιση παλαιότερου νόμου του ΠΑΣΟΚ.
Το πρόβλημα, κατ’ εξοχήν πολιτικό, δεν είχε αντιμετωπιστεί με την αναγκαία ευαισθησία και από τις τότε Συνδικαλιστικές Οργανώσεις, δηλαδή ούτε κι από μένα.
3. Ένας *εργατολόγος*, που είχε μάλιστα χρηματίσει Υφυπουργός και Αντιπρόεδρος της Βουλής, όντας τώρα χωρίς Βουλευτική έδρα, να τι οργάνωσε:
α) Πήρε από τις Υπηρεσίες των (τότε) Ταμείων κύριας Σύνταξης των τραπεζοϋπαλλήλων μια κατάσταση με τα στοιχεία των συναδέλφων συνταξιούχων, οι οποίοι είχαν υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου του ΠΑΣΟΚ και με το νόμο της Ν.Δ. είχαν υποστεί την ΑΔΙΚΗ συνέπειά του.
β) Στη συνέχεια, με προσωπική επιστολή του τους ανακοίνωνε ότι «αναλαμβάνει τη δικαστική δικαίωσή τους».
Την επιστολή αυτήν πήρε και ο φίλος μου από τα Χανιά και μου ζήτησε να ρυθμίσω την αναγκαία διαδικασία. Βέβαια, είχε επίγνωση του «τι γινόταν», καθώς και «πότε τελικά θα λυθεί το πρόβλημα», λέγοντας – με το γνωστό χιούμορ που είχε – «μάλλον, θ’ αποθάνω και η αγωγή θα εκκρεμεί»!!
4. Πήγα στο γραφείο του *εργατολόγου* και με μια συνεργάτισσά του διαπίστωσα εύκολα όλη τη διαδικασία. Μου γνωστοποίησε δε ότι «για να προχωρήσει η δικαστική διαδικασία έπρεπε να καταβάλω 50 ευρώ, για λογαριασμό του φίλου μου».
Ζήτησα να συναντήσω τον *κύριο εργατολόγο* πράγμα που έγινε. Του είπα κατά λέξη «Κύριε, υπήρξες Υφυπουργός, μετά Αντιπρόεδρος της Βουλής και για το πρόβλημα αυτό, που είναι κατ’ έξοχήν ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ουδέν έπραξες.
Τώρα, χωρίς ίχνος σεβασμού στους Αγώνες και Θυσίες αυτών των Αγωνιστών εμπορεύεσαι τον πόνο τους. Το κάνεις για να πάρεις κανένα «ψηφαλάκι», αλλά δεν έχεις ούτε τσίπα και τους κλέβεις – ναι τους κλέβεις – και τα 50 ευρώ.
Πάρτα κύριε, και να τα βάλουν στα κόλλυβά σου».
Τα πήρε! μουρμουρίζοντας πως τάχα είμαι «άδικος και φανατικός».
5. Όντας αγύριστο κεφάλι, μετά από 2 χρόνια, ρώτησα τη συνεργάτισσά του για την τύχη της (υποτιθέμενης) αγωγής και στην απάντηση ότι «χάσαμε πρωτόδικα» ζήτησα να μου παραδώσει όσα δικαιολογητικά, δικόγραφα κ.λπ. είχε. Αλλά «δεν μπορούσε να τα βρει» Προφανώς έχετε καταλάβει τι έπραξε ο κύριος *εργατολόγος*.
6. Γιατί γράφω αυτό το σημείωμα; Όχι βέβαια για μνημόσυνο του φίλου μου, που πέθανε πέρσι (χωρίς μάλιστα να το μάθω και να πάω να τον αποχαιρετήσω). Αλλά γιατί ένας άλλος φίλος μου, ο Αγαθοκλής, πάνω από 90 χρονών, που έχει περάσει από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και στη συνέχεια ΑΠΟΛΥΘΗΚΕ από την Εθνική, με το γνωστό νόμο 2510/1953 (στη συγχώνευση Εθνικής-Αθηνών) μου τηλεφώνησε λέγοντάς μου ότι πήρε, χθες, μια επιστολή από τον ίδιο παραπάνω *εργατολόγο*, που του ανακοινώνει ότι αναλαμβάνει τη δικαστική διεκδίκηση της δικαίωσής του, με προκαταβολή 40 ευρώ»!!!
Η ίδια ΑΠΑΤΗ, πάλι, σε βάρος των Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, από τον ίδιο κύριο *εργατολόγο*!
7. Για την πρακτική αυτή του κυρίου *εργατολόγου* θα κουβεντιάσω και με άλλους φίλους, για το «πώς του πρέπει» η δίκαιη αντιμετώπιση.
Όμως, επιβάλλεται να αναιρέσω τη γενίκευση. Δεν γίνεται να βάζω στο ίδιο τσουβάλι τον παραπάνω κύριο *εργατολόγο* π.χ. με τον αξέχαστο Αυδή ή το Μαχαίρα ή την Κούρτοβικ και τόσες/τόσους άλλες/άλλους, που τιμούν με το παράδειγμά τους το Νομικό Λειτούργημα.
Αθήνα, 2.2.2014
Μανόλης Μαυροφόρος
Αλλέστα 